تــــــــولــدم را در ســکوت شب با ســـتاره ها جــشــــــن گرفتم
جـــشــنی بی احـــســا س بــدون خـــنده وشادی،بدون مهمان
ودلـــی پـر از آرزو
امید داشتم کسی این خلوت پراز بغض سنگین را درهم شکند
آمد یک مهمان ناخـــــــوانده بدون دعوت،غـــــــــــم بـــــــــــــود
کاش خدایا عشق بود
با دلی شکسته چشمانی پر از اشک شــمع ها را روشن کردم
حسی نداشتم بــدون عـــشــــق شمــــع ها را فـــــوت کــــــنم
باد آمد خاموش شدند.
تــــولد تــــمام،احـــساس مـــرگ آمد،غــــــم گفت آرزوی داری؟؟
گــــفتم چـــشم به راه عـشـقی کـه در کــنار او تولدم را بــگیرم
گفت آرزوی دیگرت چیست؟؟
گــــــــــفتم یــــــــک دوســــــــت کــــه هـــــم راز مــــن بـــــــاشـــد
گفت من هستم،نامم غم شهرتم غمگین،کارم شکستن دلـــــهاست
گفتم تا آخر عمر با من هستی؟؟بله تا آخر عمر
و ایـــن چنــــین شد دوســتی به نام غم تا اخر عـــمرهـــمــراهم شد
اما نه،همچنان شادم؛همچنان شادم،خدا را دارم
بدون دوست،بدون عشق،همراز،همچنان شادم
غم معنایی ندارد در حضور خدا،همچنان شادم
خدا یار من است،رفیقم شادی،و امید به زندگی.
دل نوشته هایی از محمد یک شخص تنها
تاریخ29/2/1392
روز تولدم29/2/73